Η Θεία Γιωργία από το χωριό Καλλιθέα Ευβοίας
Τα θάματα του Αη Γιώργη
Καταγραφή: Δήμητρα Πασιώτου-Κούκουρα
΄Αγιε μου Γιώργη Σκυριανέ, πρώτε μου Καβαλάρη
άγιος είσαι στην θωριά και άγιος στην θεότη
Βοήθαμε αγιέ μου στρατιώτη.
Το μάθατε τι έγινε μέσα σε τούτη χώρα
θεριό εφανερώθηκε να φάει όλη τη χώρα
αν δεν του πάνε άνθρωπο κάθε πρωί στην ώρα
κανένανε δεν άφηνε να πιει νερό στην χώρα
ρίξαν τα μπουλετάκια τους περί της βασιλοπούλας
όπου την είχε η μάνα της μία και μοναχούλα
και ο βασιλιάς σαν τα’κουσε πολύ βαρύ τον φάνει
λαός σηκώθει αρίθμητος στου βασιλιά πηγαίνει
δώσ’ μας το παιδάκι σου για παίρνουμε και σένα
πάρτε το στολίσει το σου νύφη
και δώστε το στον δράκοντα να το γλυκομασήσει.
Στα μάρμαρα του πηγαδιού ρίξαν τις αλυσίδες
και ρίξανε την όμορφη άτυχη κορασίδα.
Αη Γιώργης εβάλθηκε να πάει να την νε σώσει
από το άγριο θεριό να την νε λευθερώσει
του γρίβα του καβάλησε και τον γλυκοποτίζει
στα χείλη μεσ’ του πηγαδιού πηγαίνει τον καθίζει
η κόρη τον εκοίταζε με δακρυσμένο βλέμμα και παγωμένο αίμα.
Φεύγα φεύγα λεβέντη μου τούτο το άγριο θεριό όπου θα φάει εμένα.
Φεύγα και συ λεβέντη μου μήπως σε φάει κι εσένα
άσε με κόρη άσε με λίγο ύπνο να πάρω.
Και αφού φονέψω το θεριό και από εδώ σε βγάλω
τα όρη όλα τρέμανε και τα βουνά σαλεύουν
της κόρης τα ματάκια της σαν τις βρυσούλες τρέχουν
σήκω-σήκω αφέντη μου για το νερό αφρίζει
και ο δράκος τα δουτάκια του για μένα τα’ ακονίζει.
Ο Αη Γιώργης εσηκώθηκε σαν παραλογισμένος
και το κοντάρι άρπαξε ως ήταν μαθημένος
μια κονταριά του έδωσε μεσ’ την ψυχή στο στόμα.
Χάμου ευθύς το ξάπλωσε χάμω στη γης στο χώμα.
Σύρε κόρη στο σπίτι σου σύρε και στους γονιούς σου
Και πες ότι σου έσωσα σήμερα τη ζωή σου.
Ο βασιλιάς αγνάντευε λέει από μια ψηλή ραχούλα
για χάρη το βασίλιο χάρη και το παιδί μου
Χάρη και την κορώνα μου που’χω στην κεφαλή μου.
Γεώργιο με είπανε απ’ την Καππαδοκία
κι αν θες να κάνεις χάρισμα φτιάξε μου μια εκκλησία
κάτσε και ζωγράφισε Χριστό και Παναγία
και στην δεξιά του την μεριά βάλε έναν καβαλάρη
αρματωμένο με σπαθί και με χρυσό κοντάρι
και όλοι θα τον έχουμε βοήθεια μεγάλη.
Αμήν. Χίλιες δόξες να’χει.
Το παραπάνω άρθρο, φιλοξενείται στο 4ο τεύχος της εφημερίδας μας.
Alonaki Xalkida
27 Απριλίου 2015 at 12:54
Καταγραφή μερικών σπάνιων τραγουδιών από την θεία της κ.Πασιώτου, Γεωργία Αγγελή, που γεννήθηκε το 1915 στα Κάτω Μάμουλα. τα τραγούδια τα έμαθε από την γιαγιά της.
Τα Σχόλια είναι απενεργοποιημένα