Ο χορός της καμάρας στ’ Αλιβέρι της Εύβοιας
Πέτρος Ρέτσας
Τη 2η μέρα του Πάσχα επισκέφθηκα το Αλιβέρι Ευβοίας, όπου κάθε χρόνο στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου χορεύεται ο χορός της Καμάρας. Τελειώνοντας η λειτουργία συγκεντρώνονται όλοι οι πιστοί, ντόπιοι και επισκέπτες στο προαύλιο της εκκλησίας και τραγουδώντας χορεύουν την καμάρα. Μετά το χορό συνάντησα τον πρωτοτραγουδιστή, ο οποίος μου έδωσε πληροφορίες για την Καμάρα.
– Ονομάζομαι Σαλαμπασόπουλος Αριστοτέλης και κατάγομαι από το Αλιβέρι. Κάθε χρόνο τη 2η μέρα του Πάσχα από τα παλαιά χρόνια, από τότε που χτίστηκε ο Άγιος Γεώργιος θα μπορούσα να πω, οι μαστόροι που ήταν εδώ χόρευαν αυτό το χορό, κάποιος Αλιβεριώτης το κατέγραψε και έκτοτε χορεύεται τη 2η μέρα του Πάσχα.
– Υπάρχει ιδιαίτερος λόγος που χορεύεται τη συγκεκριμένη μέρα;
– Την ημέρα εκείνη οι εργάτες που οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν Ηπειρώτες (τα λεγόμενα μπουλούκια), τελείωσαν το χτίσιμο της εκκλησίας και χόρεψαν αυτό το χορό. Το είχαν σαν έθιμο, όταν τελείωναν ένα έργο (εκκλησίες γεφύρια), να χορεύουν την Καμάρα και έτσι επικράτησε να χορεύεται τη συγκεκριμένη μέρα.
– Προσπαθείτε να μεταδώσετε το έθιμο αυτό και στις νέες γενιές;
– Σήμερα είμαστε εμείς, αύριο ελπίζουμε να υπάρξουν κάποιοι άλλοι. Εμείς προσπαθούμε ώστε και οι νεότεροι να μάθουν και να συνεχίσουν το έθιμο.
– Ποιος ο ρόλος του γαρύφαλλου που έχει στο στήθος του ο κάθε συμμετέχων;
– Οι πρώτοι που χόρεψαν αυτό το χορό, είχαν και αυτοί ένα γαρύφαλλο, έτσι και εμείς συνεχίζουμε το ίδιο.
Στη συνέχεια ο Κος Αριστοτέλης μου έδωσε τους στίχους του τραγουδιού τους οποίους και παραθέτω:
Σαράντα Μαστορόπουλα
Μαρέ εύγα δες
Γεμ και εξήντα μαθητάδες
Για να ζήτε λεγετέτο
Καμάρα χτίζουν στο γιαλό
Μαρέ εύγα δες
Γεμ σε τούτο το γεφύρι
Για να ζήτε λεγετέτο
Ολημερίς το χτίζανε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ το βραδυ γκρεμιζόταν
Για να ζήτε λεγετέτο
Φιρμάνι απ’ το βασιλιά
Μαρέ εύγα δες
Γεμ να κόψουν τους μαστόρους
Για να ζήτε λεγετέτο
Πουλάκι πήγε και έκατσε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ στο φρύδι της Καμάρας
Για να ζήτε λεγετέτο
Δεν κελαηδούσε σαν πουλί
Μαρέ εύγα δες
Γεμ μήτε σαν χελιδόνι
Για να ζήτε λεγετέτο
Μον΄ κελαηδούσε και κι έλεγε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ ανθρώπινη λαλίτσα
Για να ζήτε λεγετέτο
Αν δεν στοιχειώσει άνθρωπος
Μαρέ εύγα δες
Γεμ Καμάρα δε στεριώνει
Για να ζήτε λεγετέτο
Ουδέ πτωχός ουτ’ άρχοντας
Μαρέ εύγα δες
Γεμ μήτε κανάς στρατιώτης
Για να ζήτε λεγετέτο
Μόνον του Πρωτομάστορα
Μαρέ εύγα δες
Γεμ την έμορφη γυναίκα
Για να ζήτε λεγετέτο
Σαν τα ‘κουσε ο μάστορης
Μαρέ εύγα δες
Γεμ πολύ του κακοφάνει
Για να ζήτε λεγετέτο
Μαντάτα πάνε και έρχονται
Μαρέ εύγα δες
Γεμ στου μάστορη το σπίτι
Για να ζήτε λεγετέτο
Άντε άντε μαστόρισσα
Μαρέ εύγα δες
Γεμ και ο μάστορης σε θέλει
Για να ζήτε λεγετέτο
Πες μου τε αν είναι για καλό
Μαρέ εύγα δες
Γεμ να στολιστώ και να ‘ρθω
Για να ζήτε λεγετέτο
Κι αν είναι γι άλλο τίποτα
Μαρέ εύγα δες
Γεμ ας είμαι όπως είμαι
Για να ζήτε λεγετέτο
Άντε άντε μαστόρισσα
Μαρέ εύγα δες
Γεμ ας είσαι καθώς είσαι
Για να ζήτε λεγετέτο
Όταν την είδε ο μάστορης
Μαρέ εύγα δες
Γεμ άρχισε να δακρύζει
Για να ζήτε λεγετέτο
Τι έχεις μάστορη και κλαίς
Μαρέ εύγα δες
Και τα δάκρυα στολίζεις
Για να ζήτε λεγετέτο
Χρυσή αρρεβώνα μου πεσε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ στο πάτο της Καμάρας
Για να ζήτε λεγετέτο
Θέλω να μπείς να την ευρείς
Μαρέ εύγα δες
Γεμ και πα, Γεμ και πάλι σε τραβά
Για να ζήτε λεγετέτο
Σαράντα οργιές η μπόλια μου
Μαρέ εύγα δες
Γεμ και ‘ξήντα τα μαλλιά μου
Για να ζήτε λεγετέτο
Και δέστε με απ’ τα μάσχαλα
Μαρέ εύγα δες
Γεμ κρεμάσατε με μέσα
Για να ζήτε λεγετέτο
Εγύρισα, τριγύρισα
Μαρέ εύγα δες
Γεμ τίπο, γεμ τίποτα δεν ευρήκα
Για να ζήτε λεγετέτο
Μόνον ανθρώπων κόκκαλα
Μαρέ εύγα δες
Γεμ μικρών παιδιών κεφάλια
Για να ζήτε λεγετέτο
Τράβα με πάνω Μάστορη
Μαρέ εύγα δες
Γεμ ‘ραβώνα δεν ευρήκα
Για να ζήτε λεγετέτο
Ουδ’ αραβώνα μου ‘πεσε
Μαρέ εύγα δες
Μονέ για μονέ για στοιχειά σε ‘βαλαν
Για να ζήτε λεγετέτο
Τράβα με πάνω Μάστορη
Μαρέ εύγα δες
Γεμ έχω παιδί στη κούνια
Για να ζήτε λεγετέτο
Άλλοι κουνούνε το παιδί
Μαρέ εύγα δες
Γεμ άλλοι γεμ άλλοι το μαλώνουν
Για να ζήτε λεγετέτο
Τράβα με πάνω Μάστορη
Μαρέ εύγα δες
Γεμ έχω γεμ έχω παιδί στη σκάφη
Για να ζήτε λεγετέτο
Άλλοι ζυμώνουν το ψωμί
Μαρέ εύγα δες
Γεμ κι άλλοι, γεμ κι άλλοι θε να το φάνε
Για να ζήτε λεγετέτο
Τρεις αδερφάδες ήμαστε
Μαρέ εύγα δες
Και οι τρεις κακογραμμένες
Για να ζήτε λεγετέτο
Η μια στοιχειό στην Παναγιά
Μαρέ εύγα δες
Γεμ η α γεμ η άλλη στο μοναστήρι
Για να ζήτε λεγετέτο
Κι εγώ η κακορίζικη
Μαρέ εύγα δες
Γεμ σε τούτο δω το ρέμα
Για να ζήτε λεγετέτο
Ως τρέμει η καρδούλα μου
Μαρέ εύγα δες
Γεμ να τρέμει η καμάρα
Για να ζήτε λεγετέτο
Πως πέφτουν τα μαλάκια μου
Μαρέ εύγα δες
Να πέφτουν οι διαβάτες
Για να ζήτε λεγετέτο
Όταν περνά ο γιόκας μου
Μαρέ εύγα δες
Γεμ να σιέται να λιγιέται
Για να ζήτε λεγετέτο
Κι όταν περάσει ο Μάστορης
Μαρέ εύγα δες
Γεμ να γκρε Γεμ να γκρεμιστεί να πέσει
Για να ζήτε λεγετέτο
Ψιλή φωνίτσα έβγαλε
Μαρέ εύγα δες
Γεμ μέσα από την καρδιά της
Για να ζήτε λεγετέτο
Και ποιος παίρνει την πίκρα μου
Μαρέ εύγα δες
Γεμ και ποιος τν εμορφιά μου
Για να ζήτε λεγετέτο
Μια δαφνούλα φουντωτή
Μαρέ εύγα δες
Γεμ φωνάζει απ’ το ρέμα
Για να ζήτε λεγετέτο
Εγώ παίρνω την πίκρα σου
Μαρέ εύγα δες
Γεμ εγώ Γεμ εγώ την εμορφιά σου
Για να ζήτε λεγετέτο
Το παραπάνω άρθρο, φιλοξενείται στο 7ο τεύχος της εφημερίδας μας.
